Emma Verhulst (schilder) BE/NL 1994

Emma put voor haar werk uit waarnemingen, foto’s en gevonden beeldmateriaal. Een eerste tekening vormt de basis voor een intuïtief, associatief en accumulatief proces. Emma’s werk wordt gekenmerkt door een vervreemdende beeldtaal.

Het aftasten van grenzen vormt een terugkerend thema: van het interne en het externe, heden en verleden, diepte en oppervlak, het figuratieve en het abstracte. Emma zoekt steeds de verzoening van die tegengestelden op, zonder de scheidingslijnen te willen vervagen. Elk element behoudt zijn eigenheid. De beelden tonen fragmenten die het resultaat zijn van wat Emma ‘zapping-through’ noemt. Ze combineert een manuele en digitale benadering, die ze niet als tegenstrijdig ervaart. Beide methoden zijn met elkaar verbonden in het verlangen om de gedematerialiseerde, digitale wereld op tastbare wijze te verkennen en beide onthullen een fascinatie voor mediasymbolen en de er achter liggende verhalen. Het werk drukt uiteindelijk een onvermogen uit, het onvermijdelijke gebrek aan absolute grammatica en perfecte overeenkomst.

---