Lucian Moriyama
Lucian Moriyama (obj/insta) JP 1991 (ontbrekend bestand)
Uitgaande van het idee dat een rots is als een pagina in een boek, presenteert Lucian Moriyama zijn recente werken in gips die zich situerentussen schilderkunst, beeldhouwkunst en geologie. Door zijn betrokkenheid bij kunsthistorische en geologische bewegingen, ontwikkelt hij een vocabulaire van gebaren en dualismen: tijd/strata, broosheid/barsten, licht/schaduw, het ideaal en zijn tragische dubbelganger.
Voor ArtContest presenteert hij een selectie van bestaande werken in scagliola, een trompe-l’œil techniek voor marmerimitaties, met daarnaast een nieuwe reeks werken die het kristallisatieproces bestuderen: kristallisatie als gecodeerd geheugen, het ontstaan van innerlijke reflectie, een object dat in zichzelf verdwijnt, geïnspireerd op een gedicht van Christian Bök:
---Een kristal is niets meer
dan een briesje dat zand blaast
in de vorm van een kasteel
of een achterstevoren afgespeelde film
van een raam dat wordt ingegooid.
of a window being smashed.